metoda pełnej formy
Encyklopedia PWN
biblioteki organicznie związane ze szkołami, uczestniczą w realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego;
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
organizacje społeczne, zrzeszające na zasadzie dobrowolności pracowników najemnych w celu obrony i reprezentowania ich wspólnych interesów ekonomicznych i socjalnych, tworzone wg kryterium zawodu, gałęzi produkcji lub regionu;
akomodacja
teol. metoda działalności misyjnej Kościoła katolickego;
[łac. accomodatio ‘przystosowanie’],
Bauhaus , Das Staatliche Bauhaus Weimar, Hochschule für Gestaltung,
uczelnia artystyczna, powstała 1919 w Weimarze w wyniku połączenia Grossherzogliche Sächsische Hochschule für Bildende Künste i Grossherzogliche Sächsische Kunstgewerbeschule;